Persoonlijk verslag, geschreven door ons lid Arnika (22-9-2021)
In Italië, in de noordelijke province Ligurie, genaamd de Italiaanse riviera bevind zich in een oud middeleeuwse dorpje een prachtig mooi ecodorp, genaamd “ Ecovillage Torri Superiore”. Niet ver van de zee, op ongeveer 400 meter hoogte, staat het compacte dorpje als een klein fort tussen de Momosa en olijfbomen. De community is in 1989 opgericht door een aantal Duitsers en Italianen met een visie en missie om samen ecologisch en bewust samen te leven. Na een jarenlange verbouwing en herstelwerk van het voorheen verlaten dorp, wordt Torri een van de eerste ecovillaggi in Italië en is nu een actief lid van van de RIVE en lid van GEN (Global Ecovillage Network).
Hier start mijn reis dan, ik ben op onderzoek als werkende vrijwilliger bij verschillende ecodorpen in Europa, en al snel voel ik me helemaal thuis als ik op het terras zit te genieten van een vegetarische aubergine lasagne, met uitzicht op de olijfboomgaarden, de rivier en de bergen.
Dit ecodorp draait nu voornamelijk inkomsten door ontvangen van gasten die komen voor een vakantie, groepen die komen voor een week yoga of biodanza, schilderen, keramiek of onderzoek. Veel van het dagelijkse werk zit in het verzorgen van de gasten in het hostel, de maaltijden, er wordt twee keer per dag zeer overvloedig gekookt naar Italiaans gebruik (met vijf gangen), schoonhouden van de kamers, regelen van boekingen. De community leden ( 12 volwassenen en 6 kinderen) en de vrijwilligers werken hiervoor in een opgesteld schema dat op maandagen in de vergadering wordt vastgelegd en in de keuken hangt.
Zoveel mogelijk gebruiken ze de groente en het fruit van eigen grond, waarop volgens permacultuur principes tomaten, aubergine, courgette, pompoen, vijgen, citroenen, sla, appels en druiven worden verbouwd. Olijfolie komt van eigen boomgaard en wordt ook verkocht. De grote, gezellige keuken is letterlijk het middelpunt van het dorp waar bijna de hele dag een bedrijvigheid heerst, soms met de favoriete muziek van de kok of met druk gebabbel van de kokkinnen. Hier wordt ook dagelijks zuurdesem brood gebakken waarvan de verse lucht mijn kamer in kringelde, net als de koffie in de ochtend die in grote espresso kannen op het fornuis wordt gezet. Alle maaltijden worden gezamenlijk door de leden van de community en de verblijvende gasten genuttigd, drie keer per dag, als het weer het toelaat aan de lange tafels op het balkon of anders in de grote binnenruimte.
De bewoners van ecovillage Torri hebben ieder hun eigen aandachtsgebied of zitten in een werkgroep naar kennis en interessegebied. Het zijn vooral praktische georganiseerde zaken, voor eigen levensonderhoud en onderhoud van de gebouwen, boomgaarden en tuinen en het runnen van het hostel. Inspiratie om te leven vanuit de visie van de pijlers van de GEN is een stevige basis, maar er is hier helaas maar weinig tijd over voor extra activiteiten of verdieping daarin omdat het kleine aantal bewoners aan de dagelijkse zaken de handen vol heeft. En dan zijn er gelukkiger regelmatig werkende vrijwilligers zoals ik, waardoor de achterstallige dingen kunnen worden opgepakt, zoals glasscherven opruimen in de grote kas, die door een hagelbui in het voorjaar volledig was verwoest, een houtstapel bouwen of een pad naar de waterbron vrij maken van woekerende struiken.
Ik vond twee weken meedraaien in Torri een mooie, verrijkende ervaring waarbij ik veel geleerd heb over ecologisch samenleven, een aantal praktische vaardigheden en wat daarbij komt kijken en hoe het lukt om werk en wonen eco bewust en zoveel mogelijk naar ieders wensen samen te organiseren tot een gelukkige en stabiele gemeenschap.
Tot in de volgende moestuin!
Arnika Brasem