Geschreven door Saar
De eerste live CLIPS-training sinds lange tijd. De laatste keer live was in februari, en in juni is er een digitale training geweest. Corona brengt heel wat teweeg, zo ook in onze gemeenschap. Vandaag konden we niet met de hele gemeenschap bij elkaar komen, maar in twee groepen verspreid over het weekend. Naast het feit dat dit jammer is zie ik er ook de meerwaarde van in. Een kleinere meer overzichtelijk groep, wat contact maken met elkaar makkelijker maakt.
We beginnen met een check-in, hoe zit iedereen erbij met de ondersteuning van een gevisualiseerd knuffelkonijn. De een kan hier al wat meer mee dan de ander. Dit is gelukkig helemaal oké. Zo gaat dat in een gemeenschap, er zijn altijd aspecten waar je meer of minder mee hebt en dat mag naast elkaar bestaan.
Na de check-in gaan we over naar een opdracht waar de groep gesplitst wordt in de nieuwe leden (‘zij’) en de leden die al langer bij de gemeenschap betrokken zijn (‘wij’). Je mag zelf kiezen waar je jezelf gevoelsmatig bij vindt horen, ook als je al langer lid bent. Nieuwe leden krijgen informatie over de basiselementen van de CLIPS en hoe ze het ervaren als nieuw lid. Oudere leden kijken terug naar wat er geleerd is tot nog toe en hoe ze de gemeenschap op dit moment ervaren. Ik sloot me aan bij de wij-groep. We bekeken de basiselementen (individu, wij, intentie en structuur) van de CLIPS op een spectrum. We kwamen erachter dat nog niet iedereen zijn talenten ten volle kan inzetten voor het woonproject. Dat de overgang van abstract praten naar het concreet doen even zoeken is. En dat als we het gemeenschapsgevoel willen voelen we samen dingen moeten doen en de verantwoordelijkheden moeten verdelen. Onze intenties voor Zuiderveld zijn helder, op naar het praktische doen!
In de volgende opdracht in groepjes van 3 praten we hoe het zit met onze eigen verantwoordelijkheid; durven we taken op ons te nemen, doe je dit teveel of te weinig of heb je juist moeite met dingen loslaten. Uit deze opdracht blijkt dat er een aantal kartrekkers zijn die teveel op hun bordje hebben en een grote groep die zoekende zijn in wat nu echt bij hun past. Er ontstond een wens om mensen en taken beter te matchen zodat ieder datgene doet wat past en niemand teveel heeft. Intussen zijn de 3 oudere kids/toekomstige pubers zich aan het vervelen. Ze vinden het saai en de opdrachten sluiten niet echt aan op hun behoefte. Er ontstond een opdracht waarbij ze de inrichting voor de chillplek op Zuiderveld mochten bedenken en tekenen. Enthousiast gingen ze aan de slag.
In de volgende opdracht probeerden we elkaars perspectief te nemen als nieuwkomer en oudgedienden. Wat ik mooi vond is dat voor beide groepen dit project en wat er allemaal bij komt kijken nieuw is. En dat het spannend blijft, elke stap weer. Het is dus een kwestie van het aangaan, niet terugdeinzen uit angst om fouten te maken. Het fijne is dat we dit project samen doen en van elkaar mogen leren. In een volgende opdracht gaan groepjes van 3 elkaars kwaliteiten en vaardigheden benoemen. Dit is een ongemakkelijk, maar tegelijkertijd mooi moment. Ondanks het feit dat we elkaar nog niet zo lang kennen kunnen we op basis van indrukken treffende eigenschappen benoemen. Iedereen ging er een beetje van stralen.
Richting de afsluiting van deze dag maakten we een reis naar de toekomst; Zuiderveld over 5 jaar. Ik zie als eerste mijn net geboren dochter als 5-jarige naast me lopen, mijn zoon is dan al 9 jaar en die hangt ergens in een boom. De deur van mijn huis staat open, er staat een picknicktafel waar iedereen kan komen buurten. Ik drink een kopje thee en geniet van de levendigheid om me heen.
Ik vond het een verhelderende en productieve CLIPS. Eentje waar we direct mee aan de slag kunnen als community. Voor mij was deze CLIPS ook extra bijzonder, want we hadden onze pasgeboren dochter mee en wat deed ze het goed. Ik kijk er tevreden op terug, op naar de volgende!
Mooi verslag Saar, dankjewel!