Geplaatst op

Op zoek naar nieuwe leden voor onze vereniging / bewoners Ecodorp Zuiderveld

31-01-’22: Vanuit CVEG, Coöperatieve Vereniging Ecodorpen Gelderland, zijn we op zoek naar nieuwe, enthousiaste leden, die interesse hebben om op Ecodorp Zuiderveld (Nijmegen-Noord) te wonen en hiervoor op de wachtlijst willen komen. Op dit moment zijn zijn alle woningen vergeven aan onze leden, maar er vinden nog wel verschuivingen plaats en de wachtlijst voor sommige gezinssamenstellingen is beperkt.

Ecodorp Zuiderveld is het eerste project dat door CVEG is gerealiseerd! Duurzaamheid, circulariteit, goed nabuurschap, bewustwording en zorg voor elkaar en omgeving zijn erg belangrijk voor ons. We hebben 46 woningen (sociale huur) gerealiseerd, waaronder eengezinswoningen, appartementen en studio’s. Alle woningen zijn op dit moment toegewezen aan onze leden, maar er komen binnenkort weer woningen vrij.

Wanneer je lid wordt gaat er eerst een aspirant-lidmaatschapsperiode van start, waarin je bijdraagt aan de vereniging en de mogelijkheid hebt om te kijken of de vereniging bij je past. Na zes maanden kun je volledig lid worden. Wanneer je als bewoner op Ecodorp Zuiderveld woont, verwachten we een inzet van ongeveer 8 uur per week voor de gemeenschap. Zo hebben we verschillende kringen en werkgroepen, zoals de Tuinkring, Activiteitenkring en Zorgkring.

Ook zoeken we altijd nieuwe, enthousiaste leden om samen nieuwe duurzame projecten in Gelderland te realiseren. Er liggen al plannen voor verschillende projecten, waaronder een project in Wageningen en in Brummen.

Kom naar een rondleiding op Zuiderveld, of bezoek een online infoavond als je meer wilt weten. Bij specifieke vragen kun je altijd een mailtje sturen naar info@cveg.nl.

Geplaatst op

Een terugblik

Persoonlijk verslag van Angelique

December 2021 – Precies een jaar geleden kreeg ik de sleutel van mijn woning in ecodorp Zuiderveld. Lang naar toegeleefd, me ingezet, gedroomd. Het begin was niet makkelijk. Want als je in een gemeenschap gaat wonen focus je je niet enkel op je eigen huis en verhuizing, maar help je ook elkaar. Gezamenlijk zorgden we ervoor dat alle woningen geleemd werden, dat er 46 tweedehands keukens werden gevonden en geplaatst, dat mensen die het nodig hadden hulp kregen bij de verhuizing en andere klussen, dat de klussers elke dag voorzien werden van een lekkere lunch, dat er op kinderen gepast werd zodat ouders konden klussen… Voor ieder wat wils, maar loeizwaar.

Die winter was voor mij een opeenstapeling van nieuwe ‘eerste keren’. Eerste keer voorstrijken. Eerste keer stopcontacten onder het leem uitgraven. Eerste keer leemzakken in sneeuw begraven. Eerste keer bestraten. Waar ik altijd dacht dat ik twee linkerhanden had en me beter op administratieve en digitale taken kon richten, merkte ik dat ik meer kan dan ik dacht.
En natuurlijk: voor het eerst in een gemeenschap wonen. Het is inderdaad een meer intensieve manier van samen leven. Door het contact met anderen kom ik mijzelf sneller tegen: mijn valkuilen en triggers, maar ook mijn kwaliteiten en potentie. Zo leer ik behalve anderen, ook mijzelf steeds beter kennen.

Toen ik eenmaal verhuisd was, moest ik echt wel even bijkomen. En ik was niet de enige. We leken door een soort gezamenlijke ‘klus-burnout’ te gaan. En een groep vormen met zoveel mensen met uiteenlopende opvattingen bood ook uitdagingen. Toch bleven we leuke activiteiten met elkaar doen en gingen we verder met de trainingen in gemeenschapsvorming. Er werden verschillende kringen (werkgroepen) opgericht en ik besloot mijn steentje bij te dragen bij de verbindingskring en communicatiekring. Vriendschappen ontstonden, eetclubjes, vieringen, en zelf begon ik met veel plezier met het geven van geleide meditaties & mantrazingen.

Mijn kinderen wenden snel. Met het grootste gemak stappen ze verschillenden huizen binnen om met hun vriendjes te spelen. Ze zijn niet weg te slaan uit de grote tuin en ze komen regelmatig ‘helpen’ bij het aangeven van hout voor de schuur, het doen van een afwasje in het gemeenschapshuis of het planten van bloembollen. Ik zie ze opbloeien.

De rust is wedergekeerd in ons ecodorp, al zijn we nog volop in ontwikkeling. Ik geniet van het wonen in een gemeenschap. Ik zou niet anders meer willen!
Klaar zijn we nog niet. We zijn nog volop bezig met de afbouw van onze grote gemeenschappelijke schuur en het inrichten van ons gemeenschapshuis. Ook onze luxe gemeenschappelijke badkamer is nog in de maak en de tuin is een doorlopend project. En ook het proces van gemeenschapsvorming loopt altijd door. Toch zitten we er heel wat meer ontspannen bij dan een jaar geleden. Ik ben benieuwd wat het komende jaar ons gaat brengen.

Geplaatst op

Gruun, gruner, gruunst: Ecodorp Zuiderveld

Hans de Groot van Nieuws uit Nijmegen kwam bij ons ecodorp op bezoek en maakte deze mooie reportage.
Link naar het oorspronkelijke artikel

Al jaren zijn allerlei mensen bezig om Nijmegen op verschillende manieren groener te maken. Deze initiatieven worden in deze rubriek onder de aandacht gebracht.

In Nijmegen Noord, in de wijk Zuiderveld is afgelopen jaar een ecodorp verrezen. Er wonen 76 mensen en een van hen, Lineke, houdt voor belangstellenden uit de wijde omgeving een rondleiding.

De huizen zijn door Talis gebouwd, de groep bewoners heeft zelf het beheer. De woningen zijn vooral bedoeld voor sociale huur. Er zijn 46 woningen, zowel eengezinswoningen, alsook appartementen.

Gemeenschapsvorming

Het ecodorp heeft een gemeenschappelijk huis met daarin een woonkamer en keuken. In één appartement is een gezamenlijke wasmachineruimte, een luxe badkamer en logeerkamer. Lineke vertelt: ‘De mensen uit de eengezinswoningen, vaak met kinderen, hebben veel onderling contact. Dat gaat vanzelf. In een vleugel wonen alleenstaanden in studio’s en appartementen, vraag daar is: hoe blijven we bij elkaar? Een gemeenschap vormen gaat niet vanzelf. Het is een wat intensievere manier van leven en vraagt afstemming van jezelf met de ander. Daarom trainen we samen in gemeenschapsvorming. Deze trainingen zijn gebaseerd op de ervaring van andere ecodorpen. Het gaat dan over beslissingen nemen, oplossingen aandragen en overleggen over onze gemeenschappelijke doelen en prioriteiten.’

Lineke laat het gemeenschappelijke huis zien. Beneden in de keuken wordt nog hard geklust. De ecologische tuin ligt er nu wat nat bij, maar begint al vorm te krijgen. De tuin zal bestaan uit voedseltuinen, verschillende terrassen, wandelpaden en wateropvangbassins. In het midden staat een grote gemeenschappelijke schuur, dat wil zeggen: alleen de hoekpalen en het dak, de rest moet nog afgebouwd worden.

Oude spijkerbroeken

Het duurzame element is niet direct zichtbaar maar wel degelijk aanwezig. De woningen hebben weinig energieverbruik, gebruiken hun water efficiënt, gebruiken ecologische en circulaire bouwmaterialen. Een mooi voorbeeld is de gemeenschappelijke auto. De woningen hebben goede isolatie, zonnepanelen en triple glas. Er zijn stenen gebruikt die qua kleur en vorm afgekeurd zijn, maar kwalitatief prima. De dakisolatie is gebaseerd op oude spijkerbroeken. Aan het einde van de rondleiding komt de zon zowaar weer terug en krijgt het ecodorp echt glans.