Update Project Zuiderveld

Een update van de afgelopen 3 maanden (januari-februari-maart 2022), geschreven door Ton


De Gerlinde
In drie maanden kan er veel gebeuren, ook al lijkt het er vaak op dat we handen tekort komen! De gemeenschappelijke ruimte heeft de naam “Gerlinde” gekregen. De verschillende ruimtes in de Gerlinde hebben ook eigen namen gekregen: Eldin de zolder, Amarant is de mulitfunctionele ruimte op de eerste verdieping, het Midden een vergaderkamer op de eerste verdieping, de Moerbei het kleine kamertje. De grote ruimte beneden met keuken en zithoek en eettafels resp. vergader/werktafels heet de woonkamer van de Gerlinde.

Waar de gemeenschappelijk ruimte beneden eerst nog voor de helft een werkschuur leek vol met gereedschap en bouwmateriaal, daar is nu volop ruimte voor gezellig zitten, koken en eten. Het gereedschap is heel recent opgeruimd, de muren in de ruimte zijn grotendeels voorzien van mooie kleuren, rolgordijntjes van rotan hangen in de keukenramen. Een enorme vooruitgang. Het is zo ook makkelijker om op te ruimen en schoon te maken en leefbaar en gezellig te houden.

De tuin
De tuin, aan het begin van dit jaar een omgeploegd en geëgd kleiveld, met een klein moestuintje en wat vaste planten hier en daar en een paar bomen, begint nu aan een grote lentemars: er is gezaaid, er is geplant, de omtrek van de kralen is door de gemeente voorzien van diverse struiken die een lage heg zullen vormen en die al beginnen uit te lopen. Op de kruidenkraal is een kruiden-spiraal opgebouwd van oude bakstenen, gemetseld met overgebleven leem. Vlak voor het middenblok is ook een verhoogd kruidentuintje aangelegd. Op de moestuinkraal zijn al een aantal lange en enigszins hellende moestuinbedden aangelegd.

De rommel
De bouwmaterialen en spullen aan de Noordkant van het middenblok zijn flink opgeruimd. Omdat de schuur nog niet af is, kunnen we nog niet al onze fietsen netjes stallen.

De organisatie
En ondertussen wordt gewikt en gewogen en geworsteld over allerlei aspecten van organisatie. Wat moet wel georganiseerd en geregeld, wat niet, wat moeten we sturen en regelen en wat kunnen we vertrouwen dat vanzelf goed gaat. Hoe kunnen we het vele vergaderen zo beperken dat het nuttig blijft maar niet teveel wordt. Is de “sociocratische kringstructuur” werkbaar voor alle aspecten van organisatie of toch niet?

Gemeenschap
Het eerste kwartaal hebben we twee maal een dorpsberaad gehad, waarvan het tweede eind maart buiten in de zon. In een cirkel bij elkaar wordt ineens heel voelbaar dat je samen een gemeenschap bent. We hebben enkele ALV’s gehad waarin we gezamenlijk tot besluiten zijn gekomen. Er zijn inmiddels enkele woningen vrijgekomen en weer opnieuw aan mensen toegewezen.
Er ontstaan allerlei spontane initiatieven; een ouder organiseert een knutselmiddag voor de kinderen, een andere ecodorper bakt pannenkoeken voor de kinderen en gaat op een andere dag koekjes bakken samen met de kinderen. Een meisje van 13 ruimt de kinderspeelhoek voor de kleintjes in de Gerlinde op. Wisselende groepjes zorgen wekelijks voor de schoonmaak van de gemeenschappelijke ruimte. Elke week zorgt een ander huishouden ervoor dat het afval tijdig aan de straat staat en dat de groenbakken schoongemaakt worden. Er is een wandelgroepje op vrijdagochtend. Elke eerste zondag van de maand vieren we wat er afgelopen maand bereikt is. Er zijn klus- en werk-in-de-tuin zaterdagen geweest waar ook leden van CVEG en buitenstaanders op af komen, en waar werk en gezelligheid gecombineerd worden. De trampoline, kapot na wateroverlast is in no time vervangen door een “nieuwe”. Op allerlei manieren wordt er naar elkaar omgekeken.

Gruun, gruner, gruunst: Ecodorp Zuiderveld

Hans de Groot van Nieuws uit Nijmegen kwam bij ons ecodorp op bezoek en maakte deze mooie reportage.
Link naar het oorspronkelijke artikel

Al jaren zijn allerlei mensen bezig om Nijmegen op verschillende manieren groener te maken. Deze initiatieven worden in deze rubriek onder de aandacht gebracht.

In Nijmegen Noord, in de wijk Zuiderveld is afgelopen jaar een ecodorp verrezen. Er wonen 76 mensen en een van hen, Lineke, houdt voor belangstellenden uit de wijde omgeving een rondleiding.

De huizen zijn door Talis gebouwd, de groep bewoners heeft zelf het beheer. De woningen zijn vooral bedoeld voor sociale huur. Er zijn 46 woningen, zowel eengezinswoningen, alsook appartementen.

Gemeenschapsvorming

Het ecodorp heeft een gemeenschappelijk huis met daarin een woonkamer en keuken. In één appartement is een gezamenlijke wasmachineruimte, een luxe badkamer en logeerkamer. Lineke vertelt: ‘De mensen uit de eengezinswoningen, vaak met kinderen, hebben veel onderling contact. Dat gaat vanzelf. In een vleugel wonen alleenstaanden in studio’s en appartementen, vraag daar is: hoe blijven we bij elkaar? Een gemeenschap vormen gaat niet vanzelf. Het is een wat intensievere manier van leven en vraagt afstemming van jezelf met de ander. Daarom trainen we samen in gemeenschapsvorming. Deze trainingen zijn gebaseerd op de ervaring van andere ecodorpen. Het gaat dan over beslissingen nemen, oplossingen aandragen en overleggen over onze gemeenschappelijke doelen en prioriteiten.’

Lineke laat het gemeenschappelijke huis zien. Beneden in de keuken wordt nog hard geklust. De ecologische tuin ligt er nu wat nat bij, maar begint al vorm te krijgen. De tuin zal bestaan uit voedseltuinen, verschillende terrassen, wandelpaden en wateropvangbassins. In het midden staat een grote gemeenschappelijke schuur, dat wil zeggen: alleen de hoekpalen en het dak, de rest moet nog afgebouwd worden.

Oude spijkerbroeken

Het duurzame element is niet direct zichtbaar maar wel degelijk aanwezig. De woningen hebben weinig energieverbruik, gebruiken hun water efficiënt, gebruiken ecologische en circulaire bouwmaterialen. Een mooi voorbeeld is de gemeenschappelijke auto. De woningen hebben goede isolatie, zonnepanelen en triple glas. Er zijn stenen gebruikt die qua kleur en vorm afgekeurd zijn, maar kwalitatief prima. De dakisolatie is gebaseerd op oude spijkerbroeken. Aan het einde van de rondleiding komt de zon zowaar weer terug en krijgt het ecodorp echt glans.

Leven in een Ecodorp

Verslag geschreven door Ton, CVEG-lid en bewoner van Ecodorp Zuiderveld (Nijmegen)

Heerlijk verbindende ledendagen meegemaakt, waar ik enthousiast van werd, en ik zag ook veel andere mensen enthousiast. Live workshops om te leren om te gaan met wat we allemaal kunnen tegenkomen in het leven in een woongemeenschap. Later ledendagen en CLIPS-trainingen via Zoom vanwege corona.

Maar dan komt het echte Ecodorp Zuiderveld dichterbij, dat is spannend, en in het echt toch weer heel anders dan in de voorbereiding.

Vanwege de gemeenschapsvorming hebben we besloten om zelf de woningen te leemstucen en zelf tweedehands keukens op te snorren en te installeren. Het lijkt meer werk dan we aankunnen en dat geeft verwachtingen en teleurstellingen. De meeste mensen hebben al een leven, met werk, kinderen, familie, kennissen, dat blijft allemaal doorgaan terwijl je er een grote familie bij krijgt die ook veel tijd en inzet vraagt. En waartussen je je plek nog moet vinden en inrichten.

Ik moet opnieuw een drempel over om er ook daadwerkelijk te gaan wonen. Ik moet mezelf voorhouden dat ik dit wil meemaken en dat er altijd nog andere mogelijkheden zijn als het echt niet blijkt te passen. Kan ik de balans tussen mezelf en gemeenschap vinden? Gelukkig ontdek ik vrij snel dat ik zelf kan bepalen wanneer ik mijn deur en mijn gordijnen sluit. Balans vinden blijft moeilijk, maar ik heb het in eigen hand. Dat besef geeft een stuk meer rust.

Het ecodorp is een soort snelkookpan. Wat er gebeurt is zichtbaar en doet wat met me en omdat we ook veel samen willen doen word ik echt in van alles uitgedaagd. Ik ontdek dat ik het moeilijk vind om in mijn eentje ergens verantwoordelijkheid voor te nemen, alleen ergens voor (op) te staan, en ik kan leren van de mensen die dat wel kunnen en doen. Ik merk dat ik zo fanatiek kan zijn in het verdedigen van mijn overtuigingen dat ik mijn gesprekspartner niet meer kan horen. Mogelijk heb ik zelf een oude angst om niet gehoord te worden, mijn stem was ook niet belangrijk. Maar dat is oud, nu is er best ruimte genoeg om te horen en gehoord te worden.

Ik ontdek ook mijn sterkere punten, ik heb gevoel voor verbinding, oog en oor voor mijn medemens, bied graag morele ondersteuning, ben graag bij zaken betrokken die het gemeenschapsgevoel versterken: samen zingen, het vieren van jaarfeesten, ledendagen van de vereniging, in kleinere groepjes met elkaar praten over dingen die ons bezighouden, fijne dingen, moeilijke dingen, treurige dingen. Dat ervaar ik als fijn, zinvol, helpend en helend.

Door een klein steuntje in de rug van een medebewoner zie ik mezelf dingen doen die ik alleen niet had gedaan, zoals bijvoorbeeld zingen op het terras buiten. Ik leer dat ik mezelf best mag laten zien.

Nog meer fijne dingen: het leren kennen van mensen buiten mijn eigen leeftijdsgroep, de frisse blik van jonge mensen, de levendigheid van spelende kinderen in de tuin. De input van de anderen waardoor ik bijvoorbeeld meer leer over de tuin, permacultuur, duurzaamheid, dat verrijkt mij weer.

Samen aanpakken, helpen met bouwen, sjouwen, tegelpaden leggen, lunch klaarmaken, koffiezetten, opruimen, schoonmaken. Allemaal dingen waar ik meer plezier aan beleef wanneer ik ze met anderen samen doe, omdat ze zin hebben in een groter geheel, dan alleen mijn eigen bedoeninkje. Gedeeld plezier is dubbel plezier en gedeeld leed is half zo groot, dat kan ik hier echt ervaren.

Tot mijn grote verrassing ben ik een nieuwe relatie aangegaan, binnen het ecodorp. Allebei zijn we betrokken in de gemeenschap en dragen we ons steentje bij. We zijn een verrijking voor elkaar en ook voor de gemeenschap en natuurlijk brengt ook dit weer uitdagingen en veel leermomenten mee.

Inmiddels zijn alle woningen en gemeenschappelijke ruimtes (GER) geleemstuct. Zo goed als alle keukens zijn geïnstalleerd. De voorlopige groentetuin heeft al een en ander opgeleverd. Er staan her en der al mooie planten, terras en paden zijn betegeld. Er is een wekelijks eetgroepje. Er zijn rondleidingen voor geïnteresseerden. De gemeenschappelijke wasruimte is betegeld, de logeerkamer is in orde, de zoldervloer van de GER is bekleed met kurk, binnenkort worden de vloeren van de GER voorzien van marmoleum en gaan we die ruimtes nieuw inrichten. Het geraamte van de schuur staat overeind. Er werd een zomerweek georganiseerd met leuke activiteiten voor kinderen en volwassenen. Kortom: het borrelt en bruist.

Ton Perry