Verslag ledendag: Land art

Verslag geschreven door ons lid Nora

De ledendag van zaterdag 20 maart stond in het teken van kunst, en wel een specifieke kunststroming: land art. Dit is een vorm van kunst waarbij de kunstenaars zich laten inspireren door de natuur bij het creëren van hun kunstwerken. Deze vormen vaak een integraal onderdeel van het landschap en worden gecreëerd met materialen die ter plekke in de natuur te vinden zijn.

Eigenlijk was er in eerste instantie iets anders gepland voor deze dag dat plotseling niet door kon gaan (wat verklap ik niet, want dat staat voor later dit jaar op de planning) en we hebben even overwogen om deze dag dan maar niet door te laten gaan, ook omdat het merendeel van onze leden op Zuiderveld (zullen gaan) wonen en nog de handen (en hoofden!) meer dan vol heeft aan alles wat daar nog moet gebeuren in en om alle woningen, gemeenschappelijke ruimtes en de tuin. Maar de boog kan ook niet altijd gespannen zijn en juist in deze drukke tijden is het voor de gemeenschapsvorming belangrijk om niet alleen maar te klussen maar ook bewust tijd in te plannen voor ontspanning om gezamenlijk leuke dingen te organiseren. We hebben er dus bewust voor gekozen om de ledendag wel door te laten gaan ook al vermoedden we wel dat de opkomst voor deze ledendag waarschijnlijk niet groot zou zijn. Persoonlijk ben ik ontzettend blij dat we deze keuze hebben gemaakt, want het was een topdag!

Het programma voor de dag was opgedeeld in 2 bijeenkomsten via zoom aan het begin en het einde van de dag. Helaas was Thea, die veel van kunst weet en de dag samen met Nora had voorbereid, ziek, dus heeft Anouk P de honneurs waargenomen. We startten de dag met een check-in en het beantwoorden van de vraag: wat heb jij met kunst. Vervolgens vertelde Anouk wat over land art en bekeken we samen een filmpje van de land art-kunstenaar Andy Goldsworthy ter inspiratie voor de rest van de dag.

Vervolgens gingen we uiteen om ergens in de loop van de dag alleen of samen met anderen naar buiten te gaan om zelf aan de slag te gaan met het maken van een kunstwerk buiten en daar een foto van te maken. De uitdaging daarbij was om het kunstwerk ook eens vanuit een ander perspectief te fotograferen zodat het op de foto b.v. veel groter lijkt dan het in werkelijkheid is. Aan het einde van de dag kwamen we weer bij elkaar via zoom om de foto’s te delen. De weergoden waren ons ongelooflijk goed gezind want het was ongeveer 23 graden en prachtig zonnig weer. Zelf logeerde ik op dat moment bij een goede vriend in Doetinchem die een hele goede amateurfotograaf is en voornamelijk natuurfoto’s maakt.

We zijn naar een park in de buurt van zijn huis gegaan en ieder voor zich aan de slag gegaan. Geïnspireerd door het filmpje liet ik me leiden door opvallende dingen en vormen in het landschap: een molshoop, een groen strookje gras tussen het zand, een stukje zand met kuiltjes aan de rand van een vijver. Daarna verzamelde ik op zo’n plek dan materialen die ik in de buurt vond: verschillende bladeren, strootjes, grassprietjes, bloemetjes, uitgedroogde peulen, 2 gekleurde plastic flessendoppen, een rood plastic flesje in een struik etc. Ik maakte dan iets op zo’n plek en maakte er vanuit verschillende hoeken foto’s van. Later bleek helaas dat het maken van foto’s voor mij nog echt een aparte uitdaging is, vooral het wisselen van perspectief vond ik fototechnisch gezien moeilijk, maar ik heb tijdens de tweede bijeenkomst aan het eind van de dag hele bijzondere foto’s gezien van de anderen.

Aanvankelijk was ik vooral vanuit volwassen perspectief bezig en vermeed ik b.v. vuile, modderige plekken maar uiteindelijk zat ik op mijn billen naast een prachtig gevormde hoop mest om deze te kunnen versieren met blaadjes, takjes en gevlochten grassprieten…en omdat het zulk mooi weer was waren er veel mensen aan het wandelen, ik trok  dus wel de nodige bekijks en veel mensen vroegen zich af waarom ik daar zo zat en of het wel goed met me ging!

Al met al was het, ondanks de begrijpelijkerwijs niet zo grote opkomst en het gebrek aan live contact met andere leden, een hele verbindende, inspirerende, ontspannen, leerzame en gezellige ledendag!

Nora.

5-jarig Jubileum CVEG

(Geschreven door Angelique)

CVEG bestaat 5 jaar! Dat hebben we gevierd op 19 september 2020 tijdens onze feestelijke ledendag.

In de middag verzamelen we bij Babylon. Ik zie vele – inmiddels vertrouwde – gezichten, en ben blij dat het mogelijk is om met inachtneming van de coronamaatregen bij elkaar te komen.
We beginnen in kleine groepjes met een korte speurtocht, met als doel om gezamenlijk bij een prachtige open plek in het bos uit te komen. Of het nou aan de moeilijkheidsgraad van de speurtocht, of aan onze navigatieskills ligt: ons groepje loopt verkeerd. Als één van de laatsten komen we uiteindelijk bij de plek aan, waar iedereen al in een mooie cirkel op ons zit te wachten.

Er wordt een glaasje bubbels voor ons ingeschonken waarna Koen en Marian beginnen met hun speech. Want 5 jaar CVEG, dat is een hele mijlpaal. Van een klein groepje initiatiefnemers in 2015, naar een groep van meer dan 100 leden (inclusief kinderen) op dit moment! Het is een rollercoaster geweest, met flinke meevallers en ook pittige tegenslagen. Maar het enthousiasme, de steun van elkaar en de onverzadigbare ‘drive’ om te werken aan een betere wereld zorgde ervoor dat ze onverminderd doorgingen. En zie nu eens wat het heeft opgeleverd; deze mooie groep mensen bij elkaar, allen met een gedeelde droom: het herstellen van de aarde, op een duurzame manier met onze omgeving om gaan, en in verbinding leven met onszelf, de natuur én elkaar. Het eerste ecodorp van CVEG – Zuiderveld in Nijmegen – staat écht in de steigers, de eerste leden gaan er écht vanaf december al wonen, en er liggen al volop plannen voor volgende projecten.

Er wordt geproost en gelachten terwijl de kinderen met stokken sjouwen en in bomen klimmen. Dan starten we met een ritueel die zich richt op positiviteit, dankbaarheid en onze wensen. Terwijl de zon in mijn gezicht schijnt denk ik terug aan een paar jaar geleden, toen ik mij ongelukkig voelde in een maatschappij gericht op kapitalisme en individualisme, zoekende hoe ik in kon passen. Ik zag hoe mensen zich verheven voelden boven de natuur. Hoe uit het oog werd verloren dat wij mensen juist samen horen te werken in plaats van elkaar te ondermijnen. Het begon te wringen; de rat race, de identificatie met het ego, mijzelf moeten aanpassen en de loskoppeling van wie ik werkelijk ben. Met als gevolg: eenzaamheid, vervreemding, depressie, en een beschadigde planeet.

Mijn meisje zit op mijn schoot. Ze geeft talloze knuffels en kusjes op mijn gesloten ogen. Als mijn zoon zijn spel even onderbreekt en bij me komt, vraag ik hem naar zijn wens. “Dat we allemaal gelukkig zijn”, zegt hij.

Ik denk terug aan mijn eerste CVEG bijeenkomst. Ik voelde mij onzeker, ik durfde niets te zeggen. Maar al gauw merkte ik dat ik niet veroordeeld werd, en vooral: dat mensen vertrouwen in me hadden. Meer dan ik in mezelf had. En door dat vertrouwen groeide ik. Ik hervond de krachten en positieve eigenschappen in mezelf. Als je mij een jaar geleden zou vertellen dat ik coördinator van een subkring zou zijn, vergaderingen voor zou zitten en mee zou schrijven aan beleidsstukken, had ik je voor gek verklaard. Ik besef me ook steeds meer dat deze manier van leven bij me past: met elkaar, plezier makend, voor elkaar zorgend. En dat is wat CVEG ook voor mij betekent: jezelf (her)vinden. Elkaar leren kennen in al onze verscheidenheid. Om leren gaan met onderlinge verschillen, en elkaar aanvullen met ieder onze eigen krachten en talenten. Om vervolgens als individu, als gemeenschap én als deeltjes van een groter geheel uiteindelijk dat hele geheel te herstellen en tot bloei te laten komen.
Daar ben ik dankbaar voor.  

Terwijl ik in gedachten mijn toekomstwensen visualiseer loop ik samen met mijn dochter naar voren om de rozenblaadjes bij de blaadjes van de anderen te voegen. Deze zouden later ritueel verbrand worden, opdat al onze wensen en positieve energie vrijkomen in het universum.
Dan is het tijd om te vieren. We zingen voor het eerst een heus CVEG lied dat door een groepje leden is bedacht. En dan lopen we rustig terug naar Babylon.

Buiten bij het terras gaat het open podium van start, waar wordt gezongen en stukjes worden voorgedragen. Anderen kletsen binnen met elkaar, of zoeken even wat rust op. De kinderen eten van hun eigen ‘pannenkoekenbuffet’, en daarna volgt een heerlijk Syrisch buffet voor de volwassenen.

In de avond staat er een muzikaal programma voor ons klaar. Het blijkt dat we vele muzikanten in ons midden hebben! Er wordt afgewisseld tussen vioolmuziek onder begeleiding van piano, een origineel Balkan trio, en een prachtig harpoptreden.

Ondertussen speelt mijn zoon onverstoorbaar door in de naastgelegen ruimte en klimt mijn dochter bij verschillende mensen op schoot om een praatje te maken of samen gek te doen. En dat is voor mij nogmaals de bevestiging: dit werkt voor mij en voor mijn kinderen. De gedachte dat deze manier van samen leven en wonen voor mijn kinderen straks vanzelfsprekend zal zijn, geeft me een enorm goed gevoel.

Bedankt CVEG voor deze dag. Wij kijken er met veel plezier op terug, en kijken uit naar de volgende 5 jaar!

Ledendag 15 augustus 2020

Geschreven door Laura

Ochtend- en middagdeel

Ook deze ledendag was verdeeld in een ochtend- en middagdeel. In juni was ik bij het middagdeel aanwezig, het leek mij nu leuk om in de ochtend te komen en zo mogelijk weer wat andere mensen eens ‘live’ te ontmoeten.

Check-in en inleiding

Ondanks de vakantieperiode was het ochtenddeel toch (bijna) volgeboekt. Het was wat koeler dan de afgelopen dagen, dus we konden weer lekker buiten zitten tijdens de activiteiten. Eerst hebben we binnen een check-in gedaan. Er waren ook een paar leden via Zoom aanwezig, die werden hierbij niet vergeten, al was het was het voor beide kanten auditief een beetje een uitdaging. Hester en Ron coördineerden het programma en lichtten het kort toe. Voor de eerste activiteit gingen we uiteen in twee groepen, die na enige tijd rouleerden. 

CVEG-lied schrijven en vlaggen knutselen

Mijn groep begon met een brainstorm over het CVEG-lied onder leiding van Anouk. Omdat wij de allereerste groep van vier waren, was er nog veel keus. We kozen voor het thema Duurzaamheid. Eerst gingen we associatief denken, daarna in zinnen en uiteindelijk ook in rijmwoorden. Zelfs dat laatste had echt een brainstorm-karakter; zo hebben we het rijmpaar ‘natuur-frituur’ gewoon opgeschreven. Wat daarvan overblijft zal later blijken…

Na het lied, gingen we – enthousiast aangespoord door Nora – knutselen aan vlaggen in het thema van het CVEG-logo. Het bleek ook een leuke manier om met wat mensen kennis te maken die ik nog niet eerder gesproken had en er ontstonden ook nog eens inspirerende samenwerkingsverbanden, zoals Marcel die Mees probeerde te leren hoe hij een kwast in een driepuntsgreep vast moet houden. 

In gesprek over communicatie via WhatsApp

Na een koffiepauze kwam de kring Welzijn & Zorg met een wat serieuzer onderwerp: communicatie in WhatsApp. Vanwege de Corona-maatregelen zijn we sterk afhankelijk van dit soort communicatiekanalen, maar ook los daarvan kan WhatsApp – en in het bijzonder groepschats – een uitdaging zijn. Het kan snel en efficiënt zijn, maar je communiceert via tekst en mist zo een boel signalen. Maar, zoals bij dit programma-onderdeel ook naar voren werd gebracht, kan het ook een mooie zoektocht en leerweg zijn om elkaar ondanks die beperkingen te vinden. Je ziet hierin terug wat we volgens mij nog vaak genoeg gaan tegenkomen: iedereen is anders en gaat op een eigen manier met dingen om. Als we onszelf én elkaar daarin respecteren zijn we in mijn ogen al een heel eind op weg!

Check-out en afsluiting

Met de check-out werd het ochtendprogramma afgesloten waarna er buiten geluncht kon worden. Ik heb dat vanwege andere plannen later op de dag dit keer laten schieten, maar het was ongetwijfeld gezellig!