Bezoek Ecodorp Ppauw

Geschreven door ons lid Jarno

Aan de oostkant van Wageningen, vlakbij Heteren, ligt een klein, rond de 10 inwoners tellend ecodorp genaamd Ppauw. Het leuke hieraan is dat zij volledig off the grid leven en het dorp gebouwd is op een gekraakt terrein dat ooit een ziekenhuis was.

Ik kwam op het idee hier eens langs te gaan om inspiratie op te doen, en was meteen van harte welkom.

Het is gelegen in een bosrijke omgeving waar het vooral de vogels zijn die je hoort. Bij aankomst werd ik warm onthaald met een glas water – vers opgepompt uit een nabijgelegen waterwinningsgebied. Alles gaat hier net een beetje minder vanzelfsprekend dan we gewend zijn. Een aansluiting op het electriciteitsnet is er niet, stroom wordt zelf opgewekt middels een flink aantal zonnepanelen. Verwarming geschiedt middels de Rocket Mass Heater, een creatie van klei en een 10 meter lange schoorsteen die op hout wordt gestookt. En voor een gesloten kringloop wordt er gebruik gemaakt van een composttoilet.

Een leuk idee is de zogenaamde Rocket Stove, een pizza-oven waar de luchttoevoer zodanig geregeld is dat hoge temperaturen bereikt worden en het hout relatief schoon verbrandt. Het wordt gestookt op knotwilgenhout, een houtsoort die normaal weinig geschikt is om te stoken.

Een ander leuk idee is Dragon Dreaming. Dit is een methode om dromen te verwezenlijken in vier fasen. De eerste is het dromen, en dan vooral het delen van die dromen met anderen en het creëren van draagvlak. De meeste dromen sneuvelen al in deze beginfase doordat het niet gedeeld wordt en slechts een vaag idee blijft. Fase twee is het plannen, waarbij je manieren bedenkt om de droom tot uitvoer te brengen. Fase drie is het daadwerkelijk uitvoeren van de plannen, en niet onbelangrijk: fase vier is het vieren van het resultaat, noodzakelijk om onszelf mentaal op te frissen en weer nieuwe dromen te doen ontstaan.

Verder blijkt uit alles dat het een broedplaats is voor allerhande ecologische en inspirerende initiatieven. Er wordt geëxperimenteerd met lokaal geld, een basisinkomen, het tegengaan van bodemerosie, en er worden uitjes, rondleidingen en kinderactiviteiten georganiseerd.

De toekomst van Ppauw blijft onzeker, maar vooralsnog lijkt het er niet op dat het snel ontruimd hoeft te worden. De betrekkingen met de gemeente en omwonenden zijn goed te noemen. Het zorgt voor veiligheid, het is een prachtig experiment in ecologisch leven, en het biedt woonruimte in tijden van woningschaarste.

Ik wil Erik Groen bij deze graag bedanken voor de uitgebreide rondleiding. Het was erg leuk en inspirerend, en wie weet komen we elkaar in de toekomst nog eens tegen.

Voorjaar 2020

Gedicht ingezonden door Nora

Je leeft je leven, je gaat je eigen gang
de wereld om je heen is bekend, die is er al lang
Je woont alleen of met anderen waar je van houdt
en ervaart de wereld als gewoon en vertrouwd.

Maar ineens is alles anders, lijkt de wereld stil te staan
want een besmettelijk virus bedreigt ieders bestaan.
Je weet: het is een virus dat zich heel snel verspreidt
dus is het nodig dat je anderen zoveel mogelijk mijdt.

Je kunt het niet zien maar het gevaar is groot
want om ons heen zweven voelbaar ziekte en dood
De ellende is niet langer alleen ver van ons bed…
Je wordt bang want de hele wereld is op zijn kop gezet.

Maar wat kun je doen als de wereld verstomt,
angst je overspoelt omdat er abrupt een einde komt
aan de vertrouwde wereld waarin je van alles kunt,
maar je voor de dingen die er toe doen lang geen tijd hebt gegund.

Weet dan: als je je groot houdt blijf je alleen staan.
Je sluit je af voor een ander en blijft dus eenzaam
Maar door je angst te delen zal het beter gaan,
want pas dan kan er iemand naast je komen staan.

En je hebt steeds de keus waar je je op richt,
dus vraag je af: is het de angst waar je voor zwicht?
Of besef je ook als je kijkt om je heen,
er is altijd steun en ik ben niet alleen.

Want al voel je soms wanhoop en ben je erg bang
het leven gaat door, gaat gewoon zijn gang.
Al is er soms ziekte en dood om ons heen,
het leven is sterker en we zijn nooit alleen.

We kunnen samen nog lachen, we kunnen nog huilen,
We kunnen ook steeds opnieuw bij elkaar schuilen.
Al is het op afstand, niet letterlijk heel dichtbij,
we kunnen er zijn; ik voor jou, jij voor mij.

We kunnen nog hopen en op iets wachten
we kunnen nog dromen en elkaars leed verzachten
Want vanaf het prille begin van ons bestaan
hadden we elkaar nodig maar samen konden we alles aan

Ieder jaar komen de seizoenen, gaan ze ook weer voorbij
Dus ook nu is het lente en wordt het weer mei
En dan weet je: al heb je ook nog zoveel verdriet:
ooit wordt het weer beter, al zie je dat nu nog niet.

Dus laten we ons verbinden vanuit ons hart
Dan houdt geen virus ons tegen, is er steeds een nieuwe start
Want als we ons richten op de liefde en dat blijft ons werk
Dan zijn we altijd samen en samen staan we sterk.

Nu we thuis zitten

Brief aan onze leden, ingezonden door Koen de Kruif

Het is een soort ballingschap in onze eigen huizen, gedwongen door een wereldwijde virus-verspreiding. Het is vreemd om te zien dat juist in deze tijd de zaken waaraan ik werk, een duurzame samenleving, dichterbij komen. Er is meer aandacht voor lokale landbouw, schone lucht en meer aandacht voor de buren. Dat voelt goed. Dat past heel goed ook in de pijlers van onze vereniging, als onderdeel van de doelen die wij willen bereiken. Nu is er veel nieuws. De bouwvergunning voor het Zuiderveld, goede ideeën voor de inrichting ervan, een aantal nieuwe activiteiten door het project team Heteren en een heel goed ‘bezochte’ ledenvergadering online.

Ons initiatief ‘Ecodorpen Gelderland’ is een doel en een middel om samen te werken aan een betere wereld. We willen leven in een gemeenschap die aandacht heeft voor de omgeving en voor elkaar. We willen er zijn voor mensen die anders in een isolement raken of moeite hebben om de woonomgeving te vinden waar zij zich thuis voelen. Juist daarvoor willen we vaak bij elkaar komen en deelnemen aan de gemeenschapsvormende trainingen, de CLIPS-training, of met elkaar eten of samen muziek maken.

Nu is dat even niet mogelijk, maar de lente is hier. Er is een vaag licht aan het einde van de tunnel. De zon verwarmt ons, met de bouwvergunning zal de bouw snel starten en we komen vast ook uit de discussie met de gemeente over de tuin en ons eigen ambachtscentrum. Er zijn initiatieven om elkaar te helpen. Dat kan met je huidige buren maar ook met de nieuwe ecoburen. Laat gewoon even wat van je horen en durf te vragen, bijvoorbeeld op het forum. Dat kan ook door deel te nemen aan de ZOOM-ontmoetingen die via de nieuwsberichten worden aangekondigd. Zorg goed zo voor ons, voor elkaar en jezelf.

En oja: kijk als je tijd over hebt eens naar een aantal mooie duurzame podcasts.