Ledendag 18 juli 2020

Geschreven door Marjolijn

Deze ochtend halen we op het nippertje de trein naar Nijmegen. Het was een haastige ochtend. Had ik mijn dochter maar een paar minuten eerder wakker gemaakt, gaat er door mijn hoofd. Want haast en een dreumes gaan niet goed samen.

Maar het is gelukt: we zijn onderweg naar onze eerste ledendag sinds lange tijd. Ik ben al zeker anderhalf jaar aspirant-lid, maar ik heb me tot nu toe op de achtergrond gehouden, omdat ik me niet klaar voelde om weg te gaan van waar ik nu woon. Dat gevoel is aan het veranderen en Zuiderveld voelt steeds meer als een passende plek voor mijn dochter en mij. En dus is het nu wél de tijd om te integreren in het project en de groep.

Ik voel een mix van spanning en enthousiasme. Spanning, omdat ik me moet zien te verhouden tot een groep nieuwe mensen. Enthousiasme, omdat ik er enorm naar uitkijk om iedereen in levende lijve te ontmoeten. De eerste Zuidervelders ontmoet ik al in de bus van Nijmegen Centraal naar Berg en Dal. Het blijkt dat ik niet de enige nieuwe in de groep ben. Twee anderen vertellen ook voor het eerst aan te sluiten.

Bij de ingang worden we begroet door een vrolijk lid. Zij ziet toe op de naleving van het Coronaprotocol: “Heeft één van jullie klachten gehad? Hoesten, plotseling niet meer kunnen ruiken of proeven?” Die hebben we niet en dus kunnen we naar binnen. Van iemand anders krijgen we een naamsticker en de koffiedame voorziet ons van een drankje. Het programma begint met een check-in ronde. In een grote kring vertelt iedereen hoe hij of zij er bij zit. Hoe voelen we ons, wat leeft er in ons? Het is een fijne manier om verbinding met elkaar te gaan voelen.

Na de check-in gaan we in drie groepen naar buiten voor het surprisespel. “Welk voorwerp zou jij zeker meenemen als je zou gaan verhuizen? Pak dit voorwerp in en neem het mee”; zo luidde opdracht die we vooraf kregen. We leggen de ingepakte voorwerpen voor ons op tafel, pakken ze één voor één uit en leggen ze dan terug op tafel. Voorwerpen die bij elkaar passen leggen we bij elkaar.

Ondertussen zie ik hoe mijn dochter met twee andere kinderen in de tuin besjes aan het verzamelen is. Het geeft een warm gevoel om de kindjes zo samen in de weer te zien.

Een aantal van ‘onze’ voorwerpen hebben iets te maken met onze kindertijd, zoals het knuffeltje en het boek van Winnie de Poeh. Die leggen we bij elkaar. Andere voorwerpen hebben juist te maken met ons volwassen leven. En weer andere zitten er tussenin. “Kijk, het lijkt een soort reis van de kindertijd naar de volwassen leeftijd” merkt iemand op. En zo komen we op de naam van onze ‘expositie’: de reis. Nu we de naam hebben raden we welk voorwerp bij wie hoort. Zijn de kleine houten puzzelachtige stukjes van degene die zo goed strategisch kan denken? En zal het boek van Winnie de Poeh, waar zo  veel wijsheden in zitten, van iemand zijn die niet om wijsheden verlegen zit? Als alle voorwerpen verdeeld zijn, vertelt iedereen welk voorwerp van hem of haar is en wat het voor hem of haar betekent. Er volgen mooie, persoonlijke verhalen die een stukje van ieders hart blootgeven. We delen onze ervaringen met het surpisespel met elkaar in een kring.

Daarna wordt er een mindfulnessoefening gegeven waaraan ik helaas niet kan deelnemen, omdat mijn dochter dringend aandacht nodig heeft. En dan is het alweer 13.00 uur. Wat is de tijd omgevlogen! Ik kijk terug op een zeer gezellige ochtend waarin we elkaar een stukje beter hebben leren kennen.

Het kan wél!

Zuiderveld in Nijmegen is het eerste urban ecodorp van Nederland

Het eerste urban ecodorp van Nederland: het kan wél! De redactie van hetkanWEL interviewde Koen en Marian en schreef er een mooi stuk over.

Deze winter trekken de bewoners al in hun huis, terwijl de eerste paal pas vorige week de grond in ging. Urban ecodorp Zuiderveld in Nijmegen werd binnen 3,5 jaar gerealiseerd, een record als je het vergelijkt met andere ecodorpen. “We zochten de samenwerking op met woningbouwvereniging Talis, waardoor het sneller kon,” vertellen Koen de Kruif en Marian Aarts, die met de Coöperatieve Vereniging Ecodorpen Gelderland (CVEG) aan de wieg stonden van Zuiderveld. 

Lees het hele artikel op de website van hetkanWEL.

Ledendag 20 juni

Geschreven door Angelique

Het is een rare periode geweest. Drie maanden lang mochten we niet meer bij elkaar komen door Corona. We vonden een oplossing in het gebruik van Zoom, waardoor contactmomenten en vergaderingen wel door konden gaan. Het was niet ideaal, maar het werkte en we hielden tenminste contact. Langzaam aan werden de maatregelen versoepeld en begonnen mensen de dagelijkse gang van zaken voorzichtig weer op te pakken. Zodoende was het voor ons eindelijk weer mogelijk om, met een aantal strikte aanpassingen, onze ledendag te houden. En wat keken we er naar uit!

We maakten een ochtendgroep en middaggroep van maximaal 30 mensen. Bij aankomst was het verleidelijk elkaar een knuffel te geven, maar we hielden het bij een vriendelijke glimlach op 1,5 meter afstand. Sommige nieuwe leden had ik alleen nog maar via Zoom gezien. Het blijkt maar dat het in 3D toch anders is, want sommige mensen waren een stuk langer of korter dan ik me had voorgesteld! En natuurlijk is praten in het echt veel fijner dan via zo’n beeldscherm.

Nadat we allemaal even bij konden praten werd er begonnen met een presentatie over de plannen voor de tuin. Ik had nog niet zo’n goede impressie van de tuin, en ik moet zeggen dat ik enorm enthousiast werd van de plannen. Een speeltuin vlak bij mijn toekomstige huis, vele zithoekjes, moestuinen, boomstammen met een vuurkorf, kippen, opties voor zwembaden en natuurlijk veel groen. Het is nog maar een eerste opzet maar het klinkt nu al zo veel mooier dan ik had durven dromen. Het wakkert het ongeduld om er te gaan wonen alleen maar meer aan.

Er werd nog meer gedaan die ochtend. Zo hadden we allemaal een (al dan niet denkbeeldig) plantje of foto van een plant/bloem meegenomen en mochten we vertellen wat ons daar in aansprak. Ook werd de toewijzingscomissie even in het zonnetje gezet vanwege het vele harde werk dat zij hebben verricht, en was er gelegenheid om de verschillende kleuren marmoleum voor in het trappenhuis te bekijken en onze voorkeur aan te geven.

Nu ons ecodorp in Zuiderveld steeds dichterbij gaat komen is er nog wel iets belangrijks wat moet gaan gebeuren. We hebben namelijk nog steeds geen naam voor het dorp! Tijd om daar verandering in te brengen. In kleine groepjes probeerden we volgens de methode van Loesje hardop te associëren en te brainstormen. We schreven woorden op die in ons opkwamen en via verschillende rondes werden onze vellen doorgegeven, zodat we elke keer nieuwe woorden zagen om ons te laten inspireren. Er kwam veel in ons op, maar wat is het moeilijk om een écht goede naam te verzinnen, zeg! De associaties zorgden hoe dan ook voor de nodige hilariteit in ons groepje en het blijkt dat er best wel wat woorden een dubbele betekenis kunnen hebben…

Nadat de rondes voorbij waren en alle inspiratie op was besloot ik het zonnetje op te zoeken en mijn lunch te nuttigen. Ondertussen kwamen de eerste personen van de middaggroep langzaam binnensijpelen op het terras.

Na de lunch volgde de uitslag van de brainstormsessie. De favoriete namen werden aan ons gepresenteerd en er werd ons gevraagd naar onze mening. Er zaten veel leuke namen bij, maar we hadden eigenlijk geen van allen het gevoel dat dé naam ertussen zat. Het was hoe dan ook een plezierige bezigheid en wie weet komt er later nog iets in ons op.

Tijd om afscheid te nemen zodat de middaggroep kon beginnen. Ook de middaggroep was erg verheugd elkaar weer te zien. Het programma van de middaggroep zag er iets anders uit: in plaats van de tuinpresentatie speelden zij een kwaliteitenspel. Ze splitsten zich op in drie groepen: de Heteren groep, een groep die bij Babylon bleef en een groep die ging wandelen. Het stralende weer lokte mij, dus ik koos voor de wandeling. Op een mooie plek in het bos gingen we allemaal in een cirkel staan en bespraken we wat onze kwaliteiten zijn, hoe we denken bij te kunnen dragen aan de gemeenschap en wat we hopen te gaan leren in het ecodorp. Het lijkt erop dat we een mooie mix van doeners en denkers en chaotische versus gestructureerde persoonlijkheden hebben, en dat we allemaal staan te popelen om te groeien en te leren. Helaas vloog de tijd om waardoor we het kort moesten houden.

Eenmaal terug bij Babylon begon ook hier de brainstormsessie over de naam voor Zuiderveld, en eigenlijk kwamen we met deze groep tot dezelfde conclusie: leuke ideeën, maar nog geen overtuigende winnaar. Wordt vervolgd?

Er werd hier en daar nog wat nagekletst waarna de meesten besloten naar huis te gaan. Ik had het nog zo naar mijn zin dat ik me besloot aan te melden voor het buffet. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb, want het Syrische menu van Babylon is echt een aanrader! Nog even napraten op het terras en alle indrukken in laten werken. Daarna werd het toch echt tijd om weer naar huis te gaan.

Bedankt allemaal. Voor mij begint de gemeenschap echt vorm te krijgen en ik kijk er steeds meer naar uit om met jullie allemaal te gaan wonen. Hopelijk tot volgende maand!