Nieuws/blog

Brief aan onze leden, ingezonden door Koen de Kruif

Het is een soort ballingschap in onze eigen huizen, gedwongen door een wereldwijde virus-verspreiding. Het is vreemd om te zien dat juist in deze tijd de zaken waaraan ik werk, een duurzame samenleving, dichterbij komen. Er is meer aandacht voor lokale landbouw, schone lucht en meer aandacht voor de buren. Dat voelt goed. Dat past heel goed ook in de pijlers van onze vereniging, als onderdeel van de doelen die wij willen bereiken. Nu is er veel nieuws. De bouwvergunning voor het Zuiderveld, goede ideeën voor de inrichting ervan, een aantal nieuwe activiteiten door het project team Heteren en een heel goed ‘bezochte’ ledenvergadering online.

Ons initiatief ‘Ecodorpen Gelderland’ is een doel en een middel om samen te werken aan een betere wereld. We willen leven in een gemeenschap die aandacht heeft voor de omgeving en voor elkaar. We willen er zijn voor mensen die anders in een isolement raken of moeite hebben om de woonomgeving te vinden waar zij zich thuis voelen. Juist daarvoor willen we vaak bij elkaar komen en deelnemen aan de gemeenschapsvormende trainingen, de CLIPS-training, of met elkaar eten of samen muziek maken.

Nu is dat even niet mogelijk, maar de lente is hier. Er is een vaag licht aan het einde van de tunnel. De zon verwarmt ons, met de bouwvergunning zal de bouw snel starten en we komen vast ook uit de discussie met de gemeente over de tuin en ons eigen ambachtscentrum. Er zijn initiatieven om elkaar te helpen. Dat kan met je huidige buren maar ook met de nieuwe ecoburen. Laat gewoon even wat van je horen en durf te vragen, bijvoorbeeld op het forum. Dat kan ook door deel te nemen aan de ZOOM-ontmoetingen die via de nieuwsberichten worden aangekondigd. Zorg goed zo voor ons, voor elkaar en jezelf.

En oja: kijk als je tijd over hebt eens naar een aantal mooie duurzame podcasts.

Ingezonden brief door een van onze leden, Jet

Lieve allemaal,

Ik begin dit stukje met een gedicht. Het heeft geen titel en komt uit de bundel Liefde in tijden van brand van Mark Boog:

Zoals zee en lucht
op grijze dagen
één zijn, zo alom
het grandioze blanco
dat aan ons ontspringt.
Ons uitspansel
een verrommeld laken,
wit als licht. En we
drijven op volle,
lege uren, alle kleuren.

Eén van de verwarrende dingen van deze tijd vind ik dat alle dagen, hoe vol ze ook zijn met werk en gesprek, op elkaar lijken. Ik weet het verschil tussen gisteren en eergisteren niet meer goed in gebeurtenissen te scheiden. Toen was ik daar-en-daar en deed ik dat-en-dat met die-en-die- het geldt in deze tijd niet. Het lijkt alsof alle hoogte- en dieptepunten worden gemiddeld tot een grijze hemel, waarin je niet kunt zien waar de lucht ophoudt en de zee begint. Het is natuurlijk niet eerlijk om zo te denken. Wat Mark Boog als grijs beschrijft is eigenlijk veelkleurig; terwijl wij in onze huizen op onze banken en stoelen zitten is er natuurlijk juist een heleboel in beweging.

Waar ik van onder de indruk ben is hoe we onze cultuur nieuwe vormen geven. Met cultuur bedoel ik hoe we met elkaar omgingen, hoe interacties met vrienden, familie, kennissen, vreemden een vorm hadden. Waar we ons hele leven mensen op de ene manier hebben gegroet, groeten we elkaar nu op een andere manier. Waar we onze liefde voor onze naasten eerst op die ene eigen manier lieten blijken, hebben we daar nu andere vormen voor gevonden. Verbinding voelen met elkaar heeft nieuwe betekenissen gekregen en overal vinden we nieuwe creatieve en bijzondere vormen om er voor elkaar te zijn. Van een knuffelbeer voor het raam om de kleintjes blij te maken, tot een voedselpakket van de voedselbank rondbrengen en wat voor mooie initiatieven wel niet. Wat ik om me heen zie is dat we, de mensen, echt wel heel goed voor elkaar willen zijn en voor elkaar willen zorgen.

Dit doet me denken aan een deel uit het boek van Rutger Bregman – “De meeste mensen deugen”, wat ik jullie niet wil onthouden. In het boek pleit hij voor een positiever mensbeeld dat er vanuit gaat dat mensen in de kern gewoon “goed” zijn. Hij heeft een waargebeurd verhaal gevonden van een aantal kinderen die aanspoelden op een onbewoond eiland en hier op een mooie manier een vorm van samenleven aan gaven.

Link naar het luisterfragment: https://is.gd/hA4rJC

Ik wens jullie een heel mooie (kleurig-grijze) dag.

Jet