Nieuws/blog

Geschreven door Laura

Ochtend- en middagdeel

Ook deze ledendag was verdeeld in een ochtend- en middagdeel. In juni was ik bij het middagdeel aanwezig, het leek mij nu leuk om in de ochtend te komen en zo mogelijk weer wat andere mensen eens ‘live’ te ontmoeten.

Check-in en inleiding

Ondanks de vakantieperiode was het ochtenddeel toch (bijna) volgeboekt. Het was wat koeler dan de afgelopen dagen, dus we konden weer lekker buiten zitten tijdens de activiteiten. Eerst hebben we binnen een check-in gedaan. Er waren ook een paar leden via Zoom aanwezig, die werden hierbij niet vergeten, al was het was het voor beide kanten auditief een beetje een uitdaging. Hester en Ron coördineerden het programma en lichtten het kort toe. Voor de eerste activiteit gingen we uiteen in twee groepen, die na enige tijd rouleerden. 

CVEG-lied schrijven en vlaggen knutselen

Mijn groep begon met een brainstorm over het CVEG-lied onder leiding van Anouk. Omdat wij de allereerste groep van vier waren, was er nog veel keus. We kozen voor het thema Duurzaamheid. Eerst gingen we associatief denken, daarna in zinnen en uiteindelijk ook in rijmwoorden. Zelfs dat laatste had echt een brainstorm-karakter; zo hebben we het rijmpaar ‘natuur-frituur’ gewoon opgeschreven. Wat daarvan overblijft zal later blijken…

Na het lied, gingen we – enthousiast aangespoord door Nora – knutselen aan vlaggen in het thema van het CVEG-logo. Het bleek ook een leuke manier om met wat mensen kennis te maken die ik nog niet eerder gesproken had en er ontstonden ook nog eens inspirerende samenwerkingsverbanden, zoals Marcel die Mees probeerde te leren hoe hij een kwast in een driepuntsgreep vast moet houden. 

In gesprek over communicatie via WhatsApp

Na een koffiepauze kwam de kring Welzijn & Zorg met een wat serieuzer onderwerp: communicatie in WhatsApp. Vanwege de Corona-maatregelen zijn we sterk afhankelijk van dit soort communicatiekanalen, maar ook los daarvan kan WhatsApp – en in het bijzonder groepschats – een uitdaging zijn. Het kan snel en efficiënt zijn, maar je communiceert via tekst en mist zo een boel signalen. Maar, zoals bij dit programma-onderdeel ook naar voren werd gebracht, kan het ook een mooie zoektocht en leerweg zijn om elkaar ondanks die beperkingen te vinden. Je ziet hierin terug wat we volgens mij nog vaak genoeg gaan tegenkomen: iedereen is anders en gaat op een eigen manier met dingen om. Als we onszelf én elkaar daarin respecteren zijn we in mijn ogen al een heel eind op weg!

Check-out en afsluiting

Met de check-out werd het ochtendprogramma afgesloten waarna er buiten geluncht kon worden. Ik heb dat vanwege andere plannen later op de dag dit keer laten schieten, maar het was ongetwijfeld gezellig!

Geschreven door Marjolijn

Deze ochtend halen we op het nippertje de trein naar Nijmegen. Het was een haastige ochtend. Had ik mijn dochter maar een paar minuten eerder wakker gemaakt, gaat er door mijn hoofd. Want haast en een dreumes gaan niet goed samen.

Maar het is gelukt: we zijn onderweg naar onze eerste ledendag sinds lange tijd. Ik ben al zeker anderhalf jaar aspirant-lid, maar ik heb me tot nu toe op de achtergrond gehouden, omdat ik me niet klaar voelde om weg te gaan van waar ik nu woon. Dat gevoel is aan het veranderen en Zuiderveld voelt steeds meer als een passende plek voor mijn dochter en mij. En dus is het nu wél de tijd om te integreren in het project en de groep.

Ik voel een mix van spanning en enthousiasme. Spanning, omdat ik me moet zien te verhouden tot een groep nieuwe mensen. Enthousiasme, omdat ik er enorm naar uitkijk om iedereen in levende lijve te ontmoeten. De eerste Zuidervelders ontmoet ik al in de bus van Nijmegen Centraal naar Berg en Dal. Het blijkt dat ik niet de enige nieuwe in de groep ben. Twee anderen vertellen ook voor het eerst aan te sluiten.

Bij de ingang worden we begroet door een vrolijk lid. Zij ziet toe op de naleving van het Coronaprotocol: “Heeft één van jullie klachten gehad? Hoesten, plotseling niet meer kunnen ruiken of proeven?” Die hebben we niet en dus kunnen we naar binnen. Van iemand anders krijgen we een naamsticker en de koffiedame voorziet ons van een drankje. Het programma begint met een check-in ronde. In een grote kring vertelt iedereen hoe hij of zij er bij zit. Hoe voelen we ons, wat leeft er in ons? Het is een fijne manier om verbinding met elkaar te gaan voelen.

Na de check-in gaan we in drie groepen naar buiten voor het surprisespel. “Welk voorwerp zou jij zeker meenemen als je zou gaan verhuizen? Pak dit voorwerp in en neem het mee”; zo luidde opdracht die we vooraf kregen. We leggen de ingepakte voorwerpen voor ons op tafel, pakken ze één voor één uit en leggen ze dan terug op tafel. Voorwerpen die bij elkaar passen leggen we bij elkaar.

• 

• 

Ondertussen zie ik hoe mijn dochter met twee andere kinderen in de tuin besjes aan het verzamelen is. Het geeft een warm gevoel om de kindjes zo samen in de weer te zien.

Een aantal van ‘onze’ voorwerpen hebben iets te maken met onze kindertijd, zoals het knuffeltje en het boek van Winnie de Poeh. Die leggen we bij elkaar. Andere voorwerpen hebben juist te maken met ons volwassen leven. En weer andere zitten er tussenin. “Kijk, het lijkt een soort reis van de kindertijd naar de volwassen leeftijd” merkt iemand op. En zo komen we op de naam van onze ‘expositie’: de reis. Nu we de naam hebben raden we welk voorwerp bij wie hoort. Zijn de kleine houten puzzelachtige stukjes van degene die zo goed strategisch kan denken? En zal het boek van Winnie de Poeh, waar zo  veel wijsheden in zitten, van iemand zijn die niet om wijsheden verlegen zit? Als alle voorwerpen verdeeld zijn, vertelt iedereen welk voorwerp van hem of haar is en wat het voor hem of haar betekent. Er volgen mooie, persoonlijke verhalen die een stukje van ieders hart blootgeven. We delen onze ervaringen met het surpisespel met elkaar in een kring.

• 

• 

• 

• 

Daarna wordt er een mindfulnessoefening gegeven waaraan ik helaas niet kan deelnemen, omdat mijn dochter dringend aandacht nodig heeft. En dan is het alweer 13.00 uur. Wat is de tijd omgevlogen! Ik kijk terug op een zeer gezellige ochtend waarin we elkaar een stukje beter hebben leren kennen.